بررسی چند نقشی بودن همزمانی نقش‌نمای گفتمانیِ «حالا» از منظر (بین)ذهنی شدگی

این مطالعه با اتخاذ رویکرد گفتمانی-کاربردشناختی، چند نقشی بودن همزمانی نقش‌نمای گفتمانی «حالا» را در زبان فارسی عامیانه، از منظر (بین) ذهنی شدگی، بررسی می‌کند. بررسی پیکرۀ همزمانی مورد بررسی نشان می‌دهد که مطابق پیش‌بینی تراگوت و داشر (2002)، دِر (2010)، دگاند و وندنبرگن (2011)، نقش‌نمای گفتمانی مذکور، در امتداد طیف مربوط به گرایش همگانیِ (بین) ذهنی شدگی، پیشروی کرده اما در مقایسه با نقش‌نماهای گفتمانی متعارف، از پیچیدگی بیشتری برخوردار است. به عبارت دیگر، از مجموع مؤلفه‌های موقعیت گفتمان، عنصر زبانی مذکور، علاوه بر معانی (بین) ذهنی مرتبط با مؤلفه‌های نگرش گوینده و تعامل گوینده-شنونده، معنای مرتبط با مؤلفۀ اطلاعات کاربردشناختی (کاربرد پیش‌انگاشتی) را نیز اکتساب نموده است.